ส่วนที่เรียกว่า “เชือกกล้วย” มี 2 อย่าง คือ

อย่างที่ ๑ คือ ก้านใบของใบกล้วย ที่เรียกว่า “ใบตอง”
เมื่อแห้งแล้วมันจะห้อยแนวเดียวกับลำต้น ถ้าปล่อยทิ้งไว้ก็ไม่มีประโยชน์อะไร เอาไว้ให้หมาเห่าเล่น ที่เรียกว่า “หมาเห่าใบตองแห้ง” ส่วนมากคนแก่ๆ ป้า ๆ ยาย ๆจะเอามีดมาเสียบปลายไม้รวกสอย มาตัดก้านใบตองแห้งทั้งก้าน หรือ “หูกล้วย” นี้ เอาไปรูดเอาใบตองแห้งออก แล้วแยกขาย ใบตองแห้งก็เอาไปขายพวกมวนยาสูบ หรือไม่ก็เอาไว้ห่อขนมบางอย่างที่ใช้ใบตองแห้ง พวกห่อกะละแม หรือ ทำกระทง เช่นกระทงขนมเข่ง กระทงน้ำจิ้มต่างๆ เช่นน้ำจิ้มหอยทอด น้ำจิ้มเต้าหู้ทอด เป็นต้น ล้วนทำจากใบตองแห้งทั้งสิ้น ส่วนก้านตองแห้ง ก็เอาไปรวมให้ได้ขนาดไล่เลี่ยกัน มัดๆ ละ 50 ก้านบ้าง 100 ก้านบ้าง ขายให้พวกเอาไปทำเชือกใช้ได้ในหลายกิจกรรมเหมือนกัน เช่น มัดของ หรือ มัดกำผัก ฯลฯ